اگر انسان از همان کودکی به کارکرد مسئولیت پذیری عادت نکند، وقتی بزرگ شد کار کردن و انجام وظیفه برایش دشوار خواهد بود و با اندک بهانه‌ای از انجام وظیفه شانه خالی می‌کند یا بهانه‌ای از انجام وظیفه شانه خالی می‌کند یا به حد ضرورت اکتفا خواهد نمود.

برخی از پدران و مادران از این امر حیاتی و سرنوشت ساز غفلت داشته و به خاطر علاقه شدیدی که به فرزندانشان دارند تا مدت‌ها همه کارهای آن‌ها را خود انجام می‌دهند و مسئولیتی را بر عهده‌شان نمی‌گذارند و به عقیده خودشان این عمل را یک نوع فداکاری محسوب می‌کنند در صورتی که از لحاظ تربیتی خیانت و یک امر غلطی به شمار می‌رود.

آیت‌الله امینی | اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۲۷۴