آنچه در این مطلب میخوانید

    جذبه امام

    ‏روش تربیتی امام خیلی قاطعانه بود. اگر از روی بچگی یا شیطنت، کاری خلاف‏‎ ‎‏انجام می دادیم، اینگونه نبود که صدایمان کنند و بگویند: من به شما نگفتم این‏‎ ‎‏کار را نکنید؟ چرا کردید؟ و ما را تنبیه کنند و ما هم بگوییم: آقا ببخشید.‏‎ ‎‏حضرت امام، آنچنان جذبه‌ای داشتند که ما از ایشان حساب می‌بردیم و مواظب‏‎ ‎‏رفتارمان بودیم. در صورتی که ایشان تغیُّر نداشتند و کتک خاصی نمی‌زدند.‏‎

    گاهی اوقات یک تشر می زدند یا تندی می کردند و همان برای چندین روز کافی‏‎ ‎‏بود. اگر کار خلافی می‌کردیم و می‌دانستیم چنانچه ما را ببینند ناراحت می شوند،‏‎ ‎‏دو سه روز خودمان را از ایشان مخفی می‌کردیم که مبادا ما را ببینند و دعوا‏‎ ‎‏کنند.

    به نقل از خانم فریده مصطفوی، کتاب پدر مهربان، صفحه ۱۱۵

    پست های مرتبط

    مطالعه این پست ها رو از دست ندین!

    آنچه در این مطلب میخوانید علی(ع) در نهج‌البلاغه و در وصیتی که برای امام حسن مجتبی(ع) می‌کند، علت اهمیت داستان‌ها…

    بیشتر بخوانید

    آنچه در این مطلب میخوانید برخی کتاب را اصلاً جزو ضروریات زندگی نمی‌دانند.اگر بخواهیم بدانیم که در دنیای معارف چه…

    بیشتر بخوانید

    آنچه در این مطلب میخوانید ما انسان‌ها، این حیات دنیای‌مان یک حیات موقت است؛ منتها پدر و مادر خیلی دقت…

    بیشتر بخوانید

    نظرات

    سوالات و نظراتتون رو با ما به اشتراک بذارید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *