آنچه در این مطلب میخوانید
استاد صفایی حائری
انسان اسير محبت است. محبتها در روح كودك شكست و يك نوع زبونى ايجاد مىكند و او مىخواهد با پاسخ دادن به محبت، جبران آن شكستها و خوارىها را بنمايد و از قيد اسارتها نجات پيدا كند. ناچار اين جوابگويى مطابق با خواسته و ميل احسانكننده میشود.
اگر در اين حالت، مربى ميل و خواست خود را تشريح نمايد و آشكار كند، كودك به طور طبيعى به سوى خواستهها و ميل او و حتى گاهى بدون گفتگو و تشريح و فقط با توجه و با نگاه مربى، كودك را به سوى كار مورد توجه مىرود و همين او را به آن سمت مىكشاند و انجام مىدهد، لذا از اين عامل مىتوان براى تربيت كودك استفاده كرد.
استاد صفایی حائری | تربیت کودک ، صفحه ۶۸.
