در هر کسی باید احساس کرامت نفس پیدا شود. این احساس کرامت نوعی ایمان و اعتقاد به خود است. به قول ظریفی عیب بسیاری از رجال ما این است که به هیچچیز ایمان ندارند حتی به خودشان و اصلاً خودشان را هیچچیز نمیدانند و چون هیچچیز نمیدانند و لا بشرط مطلق هستند، با همه شرایط قابل انطباقاند؛
اما آنکسی که به خود ایمان دارد هرگز خود را با همه شرایط منطبق نمیکند، بلکه شرایط را با خود منطبق میکند: اکرم نفسک عن کل دنیة و ان ساقتک الی الرغائب…
[اشاره به روایت حضرت علی علیهالسلام: أكرِم نَفسَكَ عَن كُلِّ دَنِيَّةٍ وإن ساقَتكَ إلَى الرَّغائِبِ فَإِنَّكَ لَن تَعتاضَ بِما تَبذُلُ مِن نَفِسكَ عِرضا.
خود را از هر پَستىاى بركنار دار، گرچه تو را به خواستههايت برساند؛ چرا كه در برابر آنچه از خود مىپردازى ، چيزى به دست نخواهى آورد. نهجالبلاغه، نامه ۳۱.]
شهیدمطهری | یادداشتها، جلد۶، صفحه۵۰۴.
