تعریف و تمجید باید به صورت جزئى و به مقدار واقع باشد، نه به صورت کلى و بیش از مقدار واقعى.
این درست نیست که به کودک بگوییم: چون بچه خوبى هستى تشویق مىشوى، یا بگوییم: تو بچه کاملًا راست گویى هستى وهیچ گاه دروغ نمىگویى. بلکه بهتر است بگوییم: چون فلان عمل خوب را انجام دادى تشویق مىشوى. یا بگوییم: تاکنون دروغى از تو نشنیدهایم.
اگر نقاشى کودک را تعریف مىکنیم بهتر است به نکات مثبت و ظرافتهاى آن نیز اشاره نماییم. اگر از خط او تعریف مىکنیم بهتر است به جهات زیبایى آن نیز اشاره کنیم.
آیت الله امینی|اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۴۳۵.