مراد ما از بازىهاى رقابتى بازىهایى است که به صورت گروهى و به منظور رقابت و غلبه انجام مىگیرد. این نوع بازى نیز به انواعى تقسیم مىشود:
نوع اول: بازىهایى که برد و باخت دارد؛ مانند: قماربازى، تیلهبازى، سنگبازى….این قبیل بازی‌ها را اسلام حرام می‌داند…
نوع دوم: بازىهاى هوشى؛ مانند مسابقات هوش…این نوع بازی‌ها علاوه بر سرگرمى، موجب تقویت هوش نیز مىشوند.
نوع سوم: بازىهاى تعاونى. در این بازىها که به صورت دستهجمعى و رقابت انجام مىگیرد…در بین گروهها در انجام کارى رقابت به وجود مىآید. در بین افراد هر گروهى نیز تعاون و همکارى شدیدى، براى پیروز نمودن گروه خود حاصل مىشود.
لکن رقابت گروهها براى هجوم و غلبه بر رقیب نیست بلکه به منظور هرچه بهتر انجام دادن یک کار اجتماعى و عامالمنفعه خواهد بود. این قبیل بازىها روح تعاون و همکارى را در افراد تقویت کرده و آنها را براى اشتراک مساعى در انجام کارهاى اجتماعى آماده مىسازد.
نوع چهارم: بازىهاى ورزشى؛ مانند: مسابقات دو و میدانى، اسب سوارى، دوچرخه سوارى، پرش و امثال آن…این قبیل بازی‌ها…علاوه بر سرگرمى موجب تقویت عضلات و تأمین سلامت بدن مىشوند.
آیت الله امینی | اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۵۱۵ و ۵۱۶.
