« امر و نهی نکنید »
امام خمینی(ره) مقید به این بودند که بچه را زیاد امر و نهی نکنید. می‌گفتند که: به بچه، وقتی زیاد بکن و نکن بگویید، اعتماد به نفسش را از دست می‌دهد و فکر می‌کند که همیشه دارد اشتباه می‌کند و وقتی مکرر «نه» گفته شود، فکر می‌کند هر کاری که می‌کند اشتباه است و این روی روحیۀ او اثر می‌گذارد. اگر چیزی برای بچه خطر دارد، جلوی دست او نگذارید؛ نه اینکه بگذارید و بگویید دست نزن.
وقتی بچه های ما پیش ایشان می رفتند، عینکشان و قرآن و مفاتیح که جلوی دستشان بود را به طاقچه منتقل می‌کردند که در دسترس بچه نباشد...
روزی به امام خمینی عرض کردم: اگر اجازه بفرمایید، می‌خواهم این رادیو را راه بیندازم و مشغول شدم. بعد از چند لحظه، حضرت امام از سر سجاده صدا زدند: آقای رحیمیان! رادیو را کجا می‌گذارید؟ عرض کردم: روی میز، کنار دستتان.
فرمودند: نه. باید جایی باشد که دست علی نرسد. آن بالا بگذارید. اشاره کردند به طاقچۀ نقابی شکل بالای تختشان…
حضرت امام برای آنکه هم رادیو محفوظ باشد و هم مجبور نباشند که جلوی تحرک کودکانۀ علی را که هنوز معنای امر و نهی را درک نمی کرد، محدود و سلب نماید و او را آزرده خاطر کند، به جای دعوا نمودن او، امر فرمودند که رادیو دور از دسترس او باشد.
برگرفته از کتاب پدر مهربان، صفحات ۹۲ و ۱۰۲، به نقل از خانم فرشته اعرابی و حجت‌الاسلام و المسلمین رحیمیان
امام خمینی
