در بسیاری از موارد، ملامت زیاد بیشتر نفرت ایجاد می‏‌کند. مثلاً خیلی افراد در تربیت فرزند این اشتباه را مرتکب می‏‌شوند، دائماً بچه را ملامت می‏‌کنند و سرکوفت می‏‌زنند: ای خاک‌برسرت، فلان بچه هم، هم سن توست، ببین او چطور پیش رفته، تو خیلی بی‌‏عرضه و نالایق هستی، من که دیگر به تو امیدی ندارم. خیال می‌‏کنند با این ملامت‌ها غیرت بچه تحریک می‌‏شود. درصورتی‌که در این موارد، اگر ملامت از حدش بگذرد، عکس‌العمل خلاف ایجاد می‌‏کند؛ روح او حالت انقباض و فرار پیدا می‌‏کند و او ازنظر روحی بیمار می‌‏شود و محال است که دنبال آن کار برود.

این است که پیغمبر اکرم(ص) در دستورهای خودش نه‌تنها به معاذ بن جبل بلکه به معاذ بن جبل‏‌ها، به همه می‌‏فرمود: «بَشِّر وَ لا تُنَفِّر، یَسِّر و لا تُعَسِّر» آسان بگیر، سخت نگیر، هی به مردم [این‌طور] نگو: «مگر دین‌داری کار آسانی است، دین‌داری مشکل است، خیلی هم مشکل است، فوق‏العاده مشکل است، کار هرکس هرکس نیست، هرکس که نمی‌‏تواند دین‌دار باشد، کار هر بز نیست خرمن کوفتن، گاو نر می‌‏خواهد و مرد کهن». هی از مشکل بودن دین‌داری می‌‏گویی، درنتیجه او می‌‏ترسد و می‌‏گوید وقتی این‌قدر مشکل است پس آن را رها کنیم. پیغمبر می‌‏فرمود: «یَسِّر» آسان بگیر.

شهید مطهری | مجموعه آثار، جلد ۱۶، صفحه ۱۶۱