« جذبه امام »

‏روش تربیتی امام خیلی قاطعانه بود. اگر از روی بچگی یا شیطنت، کاری خلاف‏‎ ‎‏انجام می دادیم، اینگونه نبود که صدایمان کنند و بگویند: من به شما نگفتم این‏‎ ‎‏کار را نکنید؟ چرا کردید؟ و ما را تنبیه کنند و ما هم بگوییم: آقا ببخشید.‏‎ ‎‏حضرت امام، آنچنان جذبه‌ای داشتند که ما از ایشان حساب می‌بردیم و مواظب‏‎ ‎‏رفتارمان بودیم. در صورتی که ایشان تغیُّر نداشتند و کتک خاصی نمی‌زدند.‏‎

گاهی اوقات یک تشر می زدند یا تندی می کردند و همان برای چندین روز کافی‏‎ ‎‏بود. اگر کار خلافی می‌کردیم و می‌دانستیم چنانچه ما را ببینند ناراحت می شوند،‏‎ ‎‏دو سه روز خودمان را از ایشان مخفی می‌کردیم که مبادا ما را ببینند و دعوا‏‎ ‎‏کنند.

به نقل از خانم فریده مصطفوی، کتاب پدر مهربان، صفحه ۱۱۵