آیت الله حائری شیرازی
کودکان، همان‌طور که احتیاج به ویتامین، نور، هوای آزاد، بهداشت و امثال این‌ها دارند و اگر این مسائل، مراعات نشود، رنجور و پژمرده می‌شود، آن موجود روحانی که در نهاد، هر کودکی وجود دارد، آن هم به ویتامین نیاز دارد و یکی از ویتامین‌های مؤثر و بسیار مهم، «ویتامین محبت» است.
گاهی اوقات برخی از کودکان در ظاهر، هیچ مشکلی ندارند اما همیشه رنجور و پژمرده هستند و گویی از چیزی رنج می‌برند، وقتی در کارشان دقیق می‌شوید و فحص و تفحص می‌کنید معلوم می‌شود که این کودکان از کمبود محبت در فشار روحی سختی قرار دارند و همین عدم محبت، آنان را رنج می‌دهد.
عدم محبت برای کودکان مانند عدم آب برای انسان تشنه است، همان‌طور که انسان تشنه به خود می‌پیچد و سخت عذاب می‌کشد، کودکانی که از نعمت محبت محروم هستند مانند همان شخص تشنه هستند.
انسان تشنه اگر آبی بیابد ولو آن آب در دست دشمن باشد، آن را طلب می‌کند تا خود را از عذاب تشنگی و عطش، نجات دهد.
کودکان نیز همین‌طور هستند یعنی اگر شما والدین و مربیان محترم به آنان محبت نکنید، آنان از هر کس که محبت ببینند جذب او می‌شوند ولو آن‌کس دشمن آنان باشد…کودکان از هر کس که محبت ببینند، همیشه سراغ او می‌روند.
آیت الله حائری شیرازی |راه رشد ، صفحه ۴۳
