آیت الله حائری شیرازی
محبت و احترام، دو بالی هستند که انسان با آن رشد میکند.
انسان در زندگیاش هم به محبت نیاز دارد و هم به احترام. محبت برای بچه مثل آب است برای چیزی که میخواهیم از آن، چیزِ سخت درست کنیم. چطور شکر را تبدیل به نبات میکنیم؟ اگر بخواهید شکر یا خاک قند را که گَرد است، به نباتی که صُلب است تبدیل کنید، چکار میکنید؟ اوّل شکر را در آب حل میکنید و شیرۀ شکر غلیظ درست میکنید. بعد این شیره را میریزید توی ظرفی که نخی در وسطش هست. این شیره دور نخ جمع میشود و میشود دانههای نبات. پس صُلب شدن نبات در نتیجۀ آبی است که به شکر تزریق میکنیم.
در سنگها هم همینطور است. سنگها وقتی که آب میخورند، بلور سختی پیدا میکنند. محبت هم برای انسان مثل آب دادن به شکر برای درست کردن نبات است. پدرها و مادرهایی که به بچههایشان محبت نمیکنند، بچههایشان چیز خوبی نمیشوند، صُلب نمیشوند، با استقامت نمیشوند.
احترام و محبت، صلابت میدهد؛ اما تحقیر، موجب بخار شدن آبها میشود. آب را که از سنگ گچ بگیری، پودر میشود.
آیت الله حائری شیرازی |راه رشد ، جلد سوم صفحه ۲۳۵
