و اجْعَلْهُمْ أَبْرَاراً أَتْقِيَاءَ بُصَرَاءَ سَامِعِينَ مُطِيعِينَ لَكَ وَ لِأَوْلِيَائِكَ مُحِبِّينَ مُنَاصِحِينَ وَ لِجَمِيعِ أَعْدَائِكَ مُعَانِدِينَ وَ مُبْغِضِينَ…وَ أَعِنِّي عَلَى تَرْبِيَتِهِمْ وَ تَأْدِيبِهِمْ وَ بِرِّهِمْ.
آنان (فرزندانم) را نیکوکار، پرهیزکار، بصیر و بینا، شنوا و فرمان بردار خود و نسبت به دوستانت عاشق و خیرخواه و در ارتباط به دشمنانت، سرسخت و کینهورز، قرار ده…
و مرا در تربیت و ادب کردن و نیکی در حقّشان، یاری ده.
صحیفه سجادیه، فرازهایی از دعای بیست و پنجم (دعای والدین برای فرزندان)