بسیاری از پدر و مادرها جَوّی در خانه درست می‌کنند که فرزند اصلاً در مسائل تردید پیدا نمی‌کند. فرزند نماز می‌خواند و روزه می‌گیرد و مشکلی هم ندارد؛ اما رفتارش وابسته به این جَو است. به‌محض خروج از این جَو، انحراف‌پذیر می‌شود.

«مَن دَخَلَ في هذا الدِّينِ بالرِّجالِ أخرَجَهُ مِنهُ الرِّجالُ كما أدخَلُوهُ فيهِ و مَن دَخَلَ فيهِ بِالكِتابِ و السُّنَّةِ زالَتِ الجبالُ قَبلَ أن يَزولَ»
کسی که با مردم به این دین وارد شود، با مردم هم خارج می شود. اما کسی که با کتاب و سنت وارد دین شود، اگر کوه ها هم فروریزد، او همچنان استوار است! [بحارالانوار، جلد۲، صفحه ۱۰۵]

آیت الله حائری شیرازی | تربیت دینی کودک، صفحه ۱۸۵.