وقتى شخصیت کودک، مورد تکریم و احترام قرار گرفت و خود را بزرگ و محترم دانست سعى مىکند شخصیت خود را حفظ و تقویت نماید.
بدین وسیله مىتوان او را به کارهاى نیک، به عنوان اینکه با شخصیت محترم و گرامى تو سازگار است، تشویق نمود و از کارهاى بد و اخلاق زشت، به عنوان اینکه با شخصیت والاى تو ناسازگار است، برحذر داشت.
انسان براى حفظ کرامت ذات و مقام و موقعیت خود حاضر مىشود حتى از خواستههاى درونى خویش چشمپوشى نماید. در احادیث نیز بدین مطلب اشاره شده است.
امیرالمؤمنین علیهالسلام فرمود:
هر کس که نفس خویش را گرامى بدارد او را به ذلت معصیت نمىکشاند.
آیت الله امینی | اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۴۷۹.