آنچه در این مطلب میخوانید
باید دوستان حسین(ع) چنان تربیت شوند که به راستی در برابر هر انحراف از حق و دین به پا خیزند و قدرت قیام و نهضت داشته باشند.
مادران مسلمانی که میخواهند حق مادری خودشان را ادا کنند، بدانند امروز ما در خانواده هایمان فرزندانمان را بسیار بد تربیت میکنیم. این هم تربیت است ما داریم؟ ما دختر و پسرمان را از آغاز آنقدر سستاراده و ضعیف و زبون آنقدر نازپرورده و اهل هوا و هوس بار میآوریم که در زندگی سرنوشتی جز سواریدادن نباید داشته باشند.
اگر به راستی ما دوستدار حسینبنعلی(ع) هستیم، علیاکبر تربیت کنیم. آن مادر یا خانمی که مینشیند برای حسین گریه میکند، برای چه کسی گریه میکند؟ برای حسین(ع)؟ حسینی که علیاکبر در دامان او و همسرش تربیت شده که در اوج جوانی در سنین هجده، نوزده یا بیست سالگی همراه پدرش است.
شهید بهشتی | مبارزه پیروز، صفحه ۶۳.
