رشد عقلی کودک از همان آغاز زندگی شروع می‌شود؛ چون یادگیری ارتباط او با جهان خارج نیز از همان زمان آغاز می‌گردد. در دو سال اول زندگی اشیاء و اشخاص را می‌شناسد، کارهای زیادی را یاد می‌گیرد، تجربه‌های فراوانی را کسب می‌کند و نتیجه آن‌ها را در ذهن خود بایگانی می‌کند.

احساس کنجکاوی کودک به‌طور مرتب رو به افزایش است و پیوسته سعی می‌کند بر علوم و اطلاعات خود بیفزاید. البته اوضاع و شرایط محیط زندگی در کیفیت رشد عقلی او تأثیر خواهد داشت.

بنابراین، پرورش هوش و عقل کودک را از همان آغاز زندگی باید منظور داشت و همگام با ظهور تدریجی استعدادهای خاص او شرایط و امکانات لازم را برای پرورش صحیح آن‌ها فراهم ساخت و بدین‌وسیله زمینه را برای رشد عقلی او آماده کرد.

آیت الله امینی | اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۲۵۳.