« ضرورت نیروسازی »

آنچه در این مطلب میخوانید

    سال‌های آغازین جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. برخی دوستانم به خاطر احساس مسئولیت دفاع از دین و ارزش‌ها پا در جبهه گذاشته بودند. دو تن از آن‌ها یکی علی مسیبی و دیگری محمود حسین‌زاده هر دو از شاگردان و درس‌آموختگان آقای صفائی بودند.

    آن‌ها به جبهه رفتند و دیگر هرگز بازنگشتند. در سال‌های آغازین رفتنشان به عنوان مفقود قلمداد می شدند. هر روز خبری از آن‌ها می‌رسید. گاهی می‌گفتند: به شهادت رسیده‌اند و گاهی می‌گفتند: خبری از زنده بودن آن‌ها رسیده است.

    من بین بیم و امید و دودلی و تردید بودم که یک روز با آقای صفایی از سمت مسجد امام حسن عسکری علیه‌السلام به سمت خانه‌شان می‌رفتیم.

    حالم را جویا شد. گفتم: خیلی نگران هستم. نگران دوستانم آقای علی مسیبی و آقای محمود حسین زاده. نگران جایگاهی که در چشم و دل بچه‌های مسجد مهدی موعود پیروز آبادان داشتند. با رفتن آن‌ها احساس می‌کنم کمبود بزرگی در بین بچه‌ها ایجاد شده است. انگار کسی نیست که جای آن‌ها را پر کند.

    شیخ به نگرانی هایم گوش داد و گفت: جامعه اسلامی آنقدر باید به تربیت نیرو و کادر بپردازد که با رفتن حتی هزار نفر از آن‌ها کمبودی احساس نشود.

    اکنون پس از گذشتن بیش از چهار دهه از انقلاب تا چه حد توانسته‌ایم در زمینه‌های گوناگون کادرسازی کنیم؟

    به نقل از حجت‌الاسلام و المسلمین مرتضی دانشمند

    پست های مرتبط

    مطالعه این پست ها رو از دست ندین!

    « جذب به مسجد »

    آنچه در این مطلب میخوانید مرحوم آقا شیخ محمدحسین زاهد در تهران معروف بود و در یکی از مساجد مهم…

    بیشتر بخوانید

    « آینده نهضت امام »

    آنچه در این مطلب میخوانید شاه به دادستان دستور داده بود تا برای امام خمینی کیفرخواست صادر کند. تصمیم هیئت‌های…

    بیشتر بخوانید

    « بازی بیست دقیقه‏‌ای »

    آنچه در این مطلب میخوانید امام پیش از ظهرها در منزل برای طلبه ‏ها درس داشتند و درس ساعت یازده…

    بیشتر بخوانید

    نظرات

    سوالات و نظراتتون رو با ما به اشتراک بذارید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *