در تنبیه کودک، وحدت رویّه بین اولیا و مربیان در موارد مختلف ضرورت دارد. اگر کودک را براى‌‌ فعل خاصى‌‌ تنبیه مى‌‌‏کنید، باید در موارد مشابه نیز تنبیه را تکرار کنید. اگر پدر، کودک را براى‌‌ رفتار خاصى‌‌ تنبیه مى‌‌‏کند مادر و مادربزرگ و دیگران نیز باید کار پدر را تأیید نمایند.

این درست نیست که پدر امروز کودک را به خاطر خطایى‌‌ تنبیه کند ولى‌‌ فردا ارتکاب همان عمل را نادیده بگیرد. یا پدر تنبیه کند ولى‌‌ مادر اعتراض نماید یا در موارد مشابه آن را بى‌‌‏مجازات بگذارد.

وحدت رویه و تداوم و قاطعیت اولیا و مربیان در مورد تنبیه کودک، تکلیف او را روشن مى‌‌‏سازد و به او کمک مى‌‌‏کند تا خویشتن را اصلاح نماید.

آیت الله امینی | اسلام و تعلیم و تربیت، صفحه ۴۷۴